Hoe ging het? Mentaal Experiment met een Zak Snoep

Er is alweer een week voorbij en ik heb de zak snoep óveral met me meegedragen! Hoe is het gegaan? Benieuwd?!

Het kopen van de zak snoep

Alleen al tijdens het scheppen van mijn favoriete snoep vond ik het alweer een super slecht idee om dit experiment te doen.

“Waar slaat dit op, Teni, wat wil je nou bewijzen, waarom ga je jezelf in deze positie zetten met al dat rotzooi”

Maar als ik eenmaal begonnen ben, dan ga ik ook door, anders blijft het altijd in mijn hoofd hangen “wat als”.

De eerste dagen

Jullie eerste bericten en comments komen binnen en ik raak overtuigd dat het een goede beslissing is geweest om dit uit te proberen. Ik krijg geweldige tips van jullie om de snoepjes te weerstaan (“morgen mag het” en “denk aan alle rotzooi die erin zit”), dat maakt het een stuk makkelijker. Ik besluit om de zak even goed van dichtbij te bekijken…

Alle kleurtjes, verschillende texturen, van hard tot schuim tot winegum texturen, ik zie suiker verspreid over de hele zak en als ik deze vast heb dwarrelt het suiker alle kanten op langs de snoepjes..

Heel even zie ik het niet meer als snoep, maar puur vormen en texturen met bizar felle kleuren en ik denk “getsie, wat een chemische troep”.. Maar even later komt de herinnering van de smaak, dropjes, winegums, zure beertjes.. En ik zie het weer als snoep. Faal. Maar de zak bleef dicht.

Ik ging het mezelf moeilijker maken

Met de zak dicht, bleef de drempel wat hoog om een snoepje te pakken (eerst helemaal zak open maken kost tijd – in die tijd kan ik alweer bedenken dat het geen goed idee is en ermee stoppen). Maar ik ging eerst inspelen op mijn geweten:

“Je wilt het Teni, geef nou toe, je wilt het. De zoete smaak, het comfortabele gevoel van achterover leunen, je favoriete serie aanzetten en lekker snoepen”

Oei, bij dat laatste moest ik wel even nadenken. Maar alleen al het feit dat ik dit experiment doe en er zoveel mensen steunen en me succes wensen en weten dat ik het kan, KAN ik toch niet die zak openen en opeten!? Deze gevoelens van gesteund worden zijn overheersend.

Komt erbij dat ik zelf niet weet of ik het kan en anderen geloven dat ik het wel kan. Wauw, dan moet ik al helemaal doorzetten.

Wat een gesteund gevoel toch wel niet met je kan doen.. Is dit dan het geheim? Geliefd, aangemoedigd en gesteund voelen?

Op het werk

Uiteindelijk beslis ik om de zak snoep over te gooien in een kommetje en op mijn bureau te leggen. Mijn collega’s kunnen er echt niet tegen, dat er snoepjes in een kommetje op mijn bureau liggen en dit niet aangeraakt mag worden. Meerdere keren op de dag komt een collega binnen omdat ze mijn blog hebben gelezen, op zoek naar “de beruchte zak”, als ze dan een kommetje zien en er bijna verdoofd naartoe lopen geef ik een gil ‘NEE!!! AFBLIJVEN!!!!!” en dit enkele keren op de dag. Uiteindelijk hebben 3 collega’s een snoepje gepikt uit het kommetje (met toestemming). haha zucht..

Dag 3 op het werk

Nog niet iedereen begrijpt echt de bedoeling van de zak snoep.. “He, maar je blijft er dus vanaf?.. Oh.. Mag ik er wel een dan?” Haha, bizar wat zo’n zak toch allemaal met zich teweeg brengt! Vooral dus bij de omgeving die helemaal niet zichzelf verbiedt om te snoepen en ineens door een ánder wordt verboden om te snoepen.. Ben je helemaal gek geworden, daar weet de omgeving niet goed mee om te gaan haha!

Krijg ik trek in eten?

“Kan het kloppen dat ik trek krijg om te eten? “ontwijkend gedrag” en dan bedoel ik vooral het snoepen wat ik probeer te ontwijken en hierdoor iets anders wil eten”

Ik merk dat elke keer als ik de zak snoep zie ik trek krijg in een snoepje, vervolgens weet dat ik het toch niet ga pakken, dus dan maar naar de keuken loop voor iets anders.. Hmm, dat is natuurlijk ook niet helemaal de bedoeling.

Na dag 4

Geweldig nieuws! Na de 4e dag had de zak snoep geen “macht” meer over me, leek het wel. Het was er gewoon. Op dit moment kijk ik ook naar het schaaltje met snoep en ik voel er niets bij. Ik draag het namelijk al de hele week met me mee zonder er van te eten, en op een gegeven moment is de “energie” of de “spanning” ervanaf. Heel bizar maar ook weer heel goed nieuws! Ik loop ook niet steeds meer naar de keuken om eten te pakken na het zien van de snoepjes.

Dat is toch best positief?! Ik ben blij dat ik dit experiment ben aangegaan en ik ben zo trots dat het me is gelukt! Wooo-hooo!!!

Wat moet ik nu met de zak snoep doen?

Oke, jullie advies aub! Wat moet ik nu met het snoep doen? Weggeven? Weggooien? Inlijsten? (grapje).

Als ik het opeet is alles voor niks geweest natuurlijk, dus dat is geen optie zoals je misschien kon bedenken. Maar wat nu? Laat het me weten!