Hoewel ik absoluut een voorstander ben van body positivity – ongeacht je lichaamsvorm – zou ik het nog geweldiger vinden als we naar een soort neutrale staat gaan wat betreft iets vinden van andermans lichaam. Of dat van jezelf. Je lichaam is er, je lichaam heb je en voor sommige mensen (waaronder ik) is het een bron van inspiratie en passie om er een fittere variant van te maken. Maar dat is niet voor iedereen en dat zou ook niet moeten.
Die standaard, staat helaas nog wel voor vele vrouwen – het fitter of dunner krijgen van het lichaam voor allemaal redenen die niet te maken hebben met een intrinsieke motivatie.
Om gewoon maar ergens in dat spinnenweb van een positief lichaamsbeeld of neutraal lichaamsbeeld wat content te maken, besloot ik je 3 tips te geven voor het omgaan met eten in deze staat! Ik houd het kort en krachtig – simpel maar hopelijk ook doorgrondend 😉
1. Kies de snacks die je wilt
Omdat ijs heerlijk is. Omdat hummus heerlijk is. Omdat Chips heerlijk is. Omdat een mango heerlijk is. Kies wat je lekker vindt.
2. Ook als iedereen kiest voor het ‘gezonde’
Wees die persoon die kiest voor wat hij/zij zelf wil in een restaurant of tentje, zelfs als de rest een salade bestelt en jij zin had in frietjes: KIES DIE FRIETJES!!
Het straalt alleen maar kracht uit dat je doet wat jij wilt, naar jezelf maar ook naar je omgeving. Het is inspirerend als mensen voor zichzelf kiezen en niet onder groepsdruk meedoen.
3. Als je eerder klaar bent met eten dan de rest, ga lekker praten!
Ik ben me nooit bewust geweest van dit principe – omdat ik altijd de traagste ben met het eten. Maar toen ik een vriendin hierover hoorde vertellen realiseerde ik me dat er veel meer mensen zijn met dit gevoel. Dat je eerder klaar bent met eten dan de rest en je je heel ongemakkelijk voelt omdat je er allemaal oordelen aan hangt “ik eet weer eens gulzig” of “iedereen kijkt naar me omdat ik al klaar ben en niet rustig een maaltijd kan eten” of “ze denken dat ik alleen maar geef om het eten en daarom zo snel alles opeet” etc.
Kun je je voorstellen hoe je broer, vader, vriend of andere mannelijke personage dit zou opvatten? Soms helpt het om op die manier te denken omdat (de meeste) mannen niet al die onderliggende aangeleerde gedachtes hebben over eten en hun lichaam. Zou je vader er iets om geven dat hij eerder klaar is dan de rest? Of je vriend?
I don’t think so. Je hoeft het niet eens te benoemen, je hebt je eten op en je focust je nu op het volgende leuke dat er gaande is: misschien een leuk gesprek?
1 comment
Love dit artikel. Precies om de woorden die je aan het begin schreef. Dat dus. Dat allemaal. Je verwoordde hoe ik erin sta, maar wat ik zelf nooit zo duidelijk, kort, krachtig en helder zou kunnen schrijven als jij. Bedankt voor deze woorden Teni. Je tips sluiten er mooi bij aan. Doorgrondend zijn ze ook zeker. Ik voel er heel veel bij door vroegere jaren dat ik hiermee worstelde. Ik vind het fijn hoe je schreef. Zo kort en krachtig, maar toch rakend en je kunt ermee echt reflecteren op jezelf. Je eigen langere verhaal maken met zo’n krachtige bondigheid als begin. Inmiddels ervaar ik zelf geen issues meer omtrent deze punten, maar vroeger zeker wel dus ik weet wat het is. Ik durf dan ook te schrijven dat je tips menig mens zullen helpen. In al je tips schemert door wat je schreef over de kracht van bij jezelf blijven en niet onder groepsdruk of meningen bezwijken. Mooi! En ja, wat zijn mannen hier makkelijker in om de reden die je schreef. De ongelijkheid daarin zou genoeg kracht moeten oproepen om effing hetzelfde te doen. Omdat we gewoon mens zijn en pas daarna vrouw. Bedankt voor vandaag. 🙌🏻