Ik weet dat 2020 geen makkelijk jaar is geweest voor velen. Er zijn zóveel vlakken waarop mensen hebben gestruggeld, gewicht is er slechts één van. En ook meteen het onderwerp waar ik veel over schrijf.
Vandaag wil ik het hebben over de zogeheten “Corona kilo’s”, ze hebben zelfs een naam gekregen, wat ik snap, maar ook weer absurd tegelijk vind..
Want, als het Corona niet was geweest, dan was het wel iets anders waardoor je bent aangekomen of – niet afgevallen.
Ik bedoel dit op geen enkele manier flauw, maar ik probeer je te laten zien dat iets een naam geven enkel bevestigt dat het niet door jezelf komt. Zwangerschapskilo’s, vakantiekilo’s, verjaardagkilo’s, decemberkilo’s en ga zo maar door.
Ik zeg niet dat ze niet bestaan, ik zeg dat jij door verschillende keuzes te maken, dit resultaat nu hebt.
We maken niet altijd de beste keuze voor de toekomstige versie van onszelf die misschien gezonder wil leven. We maken soms keuzes in het moment omdat er stress is, omdat er chaos is, omdat andere dingen in ons leven een prioriteit hebben (zoals een zwangerschap op zichzelf!). Wat boeiend die kilo’s dan? Niets.
Maar wanneer je gaat labelen, ga je je vaak verschuilen achter het label.
Als je oprecht weet hoe het gaat met afvallen en fit worden, dan weet je dat “het gewone leven” je om de zoveel tijd ook een dreun of uitdaging geeft.
Maar op een gegeven moment benoem je deze niet meer, omdat je realiseert dat het niet uit maakt wat er gebeurt of je overkomt, maar dat het hem zit in hoe je ermee omgaat.
“vakantie kilo’s”, “kerst kilo’s”, “december kilo’s”, “verjaardag kilo’s” etc.
Het komt allemaal op hetzelfde neer: je legt de focus op waarom het niet lukt in plaats van waarom het WEL LUKT.
Hoeveel mensen ervaren de decembermaand? Of kerstmis? Of een vakantie? Of een verjaardag? Of.. het jaar 2020 met Corona?
Precies. Iedereen.
En is iedereen daardoor niet fit en zwaarder dan ze willen zijn?
Nee.
Natuurlijk niet. Maar, we maken allemaal wel andere keuzes omtrent dit ene onderwerp. De één heeft het makkelijker dan de ander daarin, dat zal ik niet ontkennen.
Misschien heeft de één wel een eigen sportkamer, de ander een vriend die personal trainer is, de ander heeft geen moeite om het schema om te gooien en te gaan hardlopen, weer de ander eet met liefde lekker gezond door thuis.
Genoeg situaties. Ik hoop door dit te schrijven, dat je je realiseert dat ik heus rekening houd met verschillende scenario’s, maar dat ik ook wil zeggen: het zijn uiteindelijk je eigen keuzes.
Is het afvallen niet gelukt? Of ben je juist aangekomen? Weet je waar het aan ligt? Goedzo, verschuil je er dan niet achter als een slachtoffer maar onderneem actie met die informatie die je hebt verkregen!
Verleg je focus en boek resulaat! Voel je beter! Ga ervoor!
Dat wil niet zeggen dat je even een terugval kunt hebben door iets wat gebeurt. Maar het is nooit de ENIGE reden dat het niet lukt, je keuzes hebben ook invloed. Dus, vandaag heb je ook weer een nieuwe en verse keuze, wie weet zet je een kleine stap richting een gezonder leven!
3 comments
Dit artikel vind ik zo raak en tevens mooi genuanceerd geschreven door je. Je brengt het duidelijk en met compassie. Als iemand die twee woorden goed in balans kan combineren, vind ik dat altijd knappe communicatie. Je legt met je woorden de verantwoordelijkheid bij de mens zelf en daarmee houd je een spiegel voor. Daarin kijken is misschien lastig, maar het maakt wel stappen vooruit mogelijk. Dat weet ik uit eigen ervaring. Dan wel bij andere onderwerpen, maar wat ik zo goed vind aan dit soort artikelen van je is dus die eigen verantwoordelijkheid in laten zien die als je deze neemt zo in je voordeel kan werken. Ik ben het volledig met je eens. Dit artikel, de hele inhoud ervan slaat de spijker op zijn kop. Toen ik het woord Corona kilo’s voor het eerst hoorde dacht ik ah neeeeeeee hé, nu dit weer, wat een onzin. In dit geval een virus om je achter te verschuilen. Weer eens extern de schuld van iets wat bij je speelt neer te leggen. En ik ben zo voor eigen verantwoordelijkheid nemen en niet voor het ‘slachtoffer zijn van’. Ik maakte me daar vroeger ook schuldig aan en misschien ben ik er daarom nu zo voor intern en niet extern een oorzaak te zoeken. Omdat ik weet dat dit je verder helpt. Ik leerde er zo van om zelf verantwoordelijkheid te gaan dragen en ik zou dat iedereen wensen omdat het groei biedt. Ook ik nuanceer, want soms ligt een oorzaak absoluut buiten je macht, maar hoe vaak is dat nou echt het geval? Is het niet gewoon makkelijker om bewijs te vinden dat voor ons werkt in plaats van tegen ons? En in dat ‘tegen’ zit vaak de groei en zo wordt het uiteindelijk alsnog een ‘voor’. Diep van binnen weten we bijna altijd wel waar echt de waarheid ligt. Je schreef het motiverend op, onderneem actie. Doen ja, nu. 👏🏻Als ik veel dwang op een dag, zei ik vroeger altijd ja maar dit was zwaar en dat was lastig en ik was gespannen door zus en zo en nu zeg ik tegen mijzelf, ja maar jij dwangt en jij weet ondertussen beter en jij kunt dingen anders aanpakken en jij bent diegene die zo veel tijd in je dwang stopt en jij bent de enige die hierin keuzes kan maken enzovoort en zo verder. Lastig ja, makkelijk nee, maar ik kom er wel verder door. Ik hoop dat mensen die met je onderwerp van vandaag zitten, dus mensen die aankomen erg vinden en het afschuiven op iets, durven in te zien hoe het echt zit en dat ze goed tussen de letters door lezen en daardoor de liefde en support voelen die je ze met dit artikel geeft. Eigen regie geef je ze hiermee namelijk terug en niet de regie van verzonnen termen. Met eigen regie en een eigen scenario is iemand zijn levensfilm maakbaarder dan hij denkt. Liefs! ❤️😘
Lieve Femke, wat een verrijking om jouw reactie te lezen. Ik merkte best wat weerstand toen ik het artikel las en ergens voelde ik wel waar dat in zat. Maar jij schetst precies wat ik nog steeds kan doen; excuses zoeken voor eetbuien/kloten met eten. Toen ik het las dacht ik: potverdorie, dat is het! Ik moet zelf verantwoordelijkheid nemen, ik heb een keuze!
Dit is trouwens ook precies waar ik moeite mee heb; autonomie/zelfstandigheid. En daar ga ik ook mee aan de slag in therapie al moet ik helaas nog lang wachten. Maar jouw reactie gaf me deze ochtend al het pepertje in mijn xxx om te denken: kom op, aan de slag ermee
Lieve Marije, hi! Erg bedankt voor je bericht en… wat mega fijn vind ik het dat je wat met het artikel van Teni en met mijn reactie kunt. Ik begrijp dat stukje weerstand goed en herken dat je dan tegelijkertijd weet… hoe en waar die zijn oorsprong vindt. Ik zat op dat punt namelijk ooit zelf. Om dan uit te kunnen komen bij wat je schreef, getuigt van wil en van kracht. Kracht en wil om datgene aan te kijken waar het echt om gaat en dat deel…zit in jezelf inderdaad. Oeh das een lastige in eerste instantie. Je kijkt ermee naar jezelf en ziet in dat je afschuift, auwwww, maar als je daarnaar durft te kijken hé, dan ben je ergens en dan kom je ook ergens want je kunt aanpakken waar het echt om draait. Knap gedaan. Echt hé, zeg dat tegen jezelf. Ik weet hoe lastig dit punt is, maar ik voel ook de kracht die ik bij je las want die kracht herken ik en die kracht geeft het je ook uiteindelijk. Dat je weet dat jij de keuze hebt, dat is toch eigenlijk geweldig. Stel hé, die keuze lag bij een ander en die had geen zin om wat met die keuze te doen, nou dat zou lekker zijn. Dan bleef je mooi zitten. Nee jij kunt die keuze op je eigen manier invullen, jij… zonder afhankelijkheid van anderen. En vanaf dit punt kun je verder. Wat goed dat je daar hulp bij durft te vragen. Verdrietig alleen van de wachttijd. Die vind ik erg, maar dat is een ander verhaal. Elk geval, die autonomie en zelfstandigheid waren precies ook thema’s bij mij. Als het daarbij niet goed loopt, brengt dat vaak veel problematiek met zich mee. Maar er is wat aan te doen om te herpakken. De wil heb je gevonden om dat te doen. Zoals ik het las, sta jij op een mooi punt van gaan durven aanpakken, van durven inzien en daarmee, met het erkennen van een en ander, sta je dus al met al aan het begin van de uiteindelijke oplossing. Geniet daarvan. En die komt Marije. Ik heb daar zo veel of nee alle vertrouwen in voor jou. En ook voor mezelf, want ook ik ben nog op weg hoor. Ik wens je succes met aangaan en nog meer wens ik je liefde en mildheid naar jezelf toe. Eet de peper niet te heet 😜. Dat verdien je niet. Maar neem de heat figuurlijk mee en vlam! Vlam voor wat jij verdient! Ik denk aan je en geef je liefs. 😘❤️😘