“Hate is created” zeggen ze wel eens. Maar hoe zit het met oordeel? Oordelen over anderen. Overal waar je kijkt zie je het terug komen. Je kunt er bijna niet aan ontsnappen. Als je het niet om je heen ziet dan kan het zomaar zijn dat je zelf in een milliseconde zelf oordeelt – en weer – en weer – en weer.
Het maakt niet uit waar je vandaan komt en wat je normen en waarden zijn, het oordelen over gebeurtenissen en anderen lijkt universeel te zijn. Het is een overlevingsmechanisme, zowel biologisch als psychologisch. We hebben het nodig om mensen, gebeurtenissen en andere factoren om ons heen direct te kunnen beoordelen op eventueel gevaar zodat we kunnen overleven.
Dat gezegd te hebben, wat gebeurt er als het oordelen eerder iets negatiefs en kwetsend wordt in plaats van een handig overlevingsmechanisme in deze huidige tijd waarin we leven?
We zijn allemaal schuldig
Hele stomme dingen denken over een ander, misschien een vreemde, doen we allemaal. We hebben allemaal wel eens geoordeeld over mensen in situaties met: “naïef en onwetend”. We hebben allemaal wel eens geoordeeld over een ander omdat hij/zij ons niet leek te begrijpen.
Hoewel ik vind dat deze gedachtes je niet meteen een slecht mens maken, hebben ze wel een negatief effect op je karakter. Dat effect gaat veel dieper dan de oppervlakkige imperfecties van anderen.
Oordelen kost energie – veel ook
De energie die we de wereld in brengen, komt terug bij ons. Dit is wat ik geloof. Dus dat zou betekenen dat wanneer we bittere en ontevreden energie de wereld in gooien, dit ook de energie wordt die we uit gaan stralen. Onze energie wordt kil. De mensen om ons heel voelen dit en zullen daar onbewust (instinctief misschien wel) op reageren – op een minder plezante wijze.
Ik gebruik hier voor het eerst het woord plezant, vraag me niet waarom maar het voelde kloppend.
Mensen willen niet graag in je buurt zijn, zonder duidelijke reden. Dit effect is niet alleen voor de mensen om je heen, maar het beïnvloedt jezelf natuurljk ook. Het kan leiden tot een negatief zelfbeeld, onbewuste gevoelens van schuld, paniekerig zijn en zelfs helemaal paranoia kunnen worden. De gedachtes die je de wereld in gooit zullen uiteindelijk projecteren op jezelf. Dit is waarom veel mensen zeggen dat wanneer een ander een oordeel heeft over jou, die persoon daar zelf moeite mee heeft bij zichzelf. Dit is helemaal waar.
Hierdoor raak je verstrengeld in een negatieve cyclus van zelfhaat. Er wordt een leegte gecreëerd en niks kan die leegte vullen, behalve positiviteit en liefde.
Ik herhaal:
Niks kan die leegte vullen, behalve positiviteit en liefde.
Het begint bij een besluit. Een besluit om uit de cyclus te stappen.
Geef meer complimenten, hardop maar ook in je hoofd. Begrijp de mensen die niet begrepen worden en leen een luisterend oor aan de mensen die zelf niet lijken te luisteren. Zie jezelf als iemand die een ander verwelkomt. Vind het goede in alles en iedereen die je ontmoet. Wat de ander ook uitstraalt of projecteert. Raak niet besmet met de ander zijn/haar negativiteit. Geef er geen aandacht aan als je voelt dat het je raakt.
Laat niet over je heen lopen, natuurlijk, maar wees een bron van kalmte naar jezelf als je voelt dat je benadeeld wordt. Keer simpelweg je rug en bekijk de nieuwe omgeving die je ziet na het omdraaien. Wat voor moois kun je nu zien?
Soms kan de meest pessimistische persoon veranderen wanneer ze in aanraking komen met een eerste vorm van liefde, licht en non-oordeel. Kindness doesn’t cost a thing.
Vind de kracht om een baken van acceptatie te worden in een wereld vol oordeel.
Het licht dat je jezelf toelaat uit te stralen, zal terug komen in jouw leven.
Dat is wat ik geloof.
3 comments
Mooi dit… ik voel het, heel mooi ❤️
Wat mooi!! 💕
Prachtig geschreven! Dit een van je artikelen die ik vaker zal lezen!!