Den Haag

In 2008 zette ik voor het eerst in mijn volwassen leven voet in deze stad. 

Studeren in de stad, voelde groots voor mij. 

Ik wilde een nieuwe start, ik wilde een nieuwe versie van mezelf, dat kon alleen in een stad waar ik niemand kende en niemand mij kende.

Den Haag voelde als een nieuwe hoop – het had iets magisch. 

Den Haag.

Ik was 18 toen ik ging studeren in Den Haag.

Zo multicultureel en groots,

Niet wetende wat het in petto voor me had. 

 

De stad die geen Amsterdam was, 

Waar al mijn vrienden van de middelbare school naartoe gingen.

   

Ik besloot dat het tijd was voor een nieuwe stap.

Een nieuwe Teni.

Een nieuwe stad.

Ik ging naar Den Haag. 

Ik zou Den Haag omarmen en het mijn eigen maken. 

Pas na mijn studie verhuisde ik dan eindelijk naar deze stad, in zo’n fijn huisje.

Vanaf het moment dat ik de sleutel kreeg en binnenstapte zei ik tegen mijn moeder;

“Mam, dit wordt het huis waarin ik over ga op fulltime bloggen”

Niet wetende hoe ik dat ooit zou kunnen waarmaken. Maar 2 jaar later gebeurde het toch.

 

Den Haag.

Je hebt me de ruimte gegeven mezelf te vinden en een nieuwe versie van mezelf te zijn.

Je hebt drukte, maar ook de rust.

Je bent authentiek en doet niet alsof.

Maar dan ook mijn huisje, zoals ik er de afgelopen jaren naar refereerde.

Deze muren hebben mijn leven in de afgelopen 5 jaar opgevangen. 

Mijn veilige plek.

De plek waar ik thuis kwam na een lange avond stappen, een bedrijfsborrel, een bloggersevent of nadat mijn hart weer voor de zoveelste keer gebroken was. 

Dit is het huis waar ik volwassen ben geworden, heb moeten leren mijn rekeningen op tijd te betalen, heb moeten leren op tijd te gaan slapen en op te staan. 

Maar ook heb moeten leren onderhouden, opruimen en schoonmaken.  

Sorry mam, dat het zolang heeft moeten duren voor ik eindelijk realiseerde hoe belangrijk het was om een opgeruimde omgeving te hebben. 

Dit huis heeft me alles gegeven wat ik wilde uit een huis voor mezelf. Alles waar ik vroeger van droomde toen ik op mezelf zou gaan wonen, kon ik vinden in dit huis.

Het authentieke, maar met gerenoveerde luxe (badkamer). De gezelligheid en de rust. 

De muren echoën het huilen in mijn eentje gevolgd door het moedig opstaan en doorgaan. 

Het werken tot diep in de nacht en dan eindelijk dat moment dat dit huis ook mijn werkplek werd – mijn droom die uit kwam als fulltime blogger.

De plek waar ik voor het eerst een jongen mee naartoe nam, genaamd Boy.

De reden waarom ik deze plek nu heb verlaten – de bastard-

Deze muren echoën de laatste 2,5 jaar ons gelach, onze discussies en onze nachtenlange gesprekken om elkaar beter te leren begrijpen. 

Het gekraak op de trap herinnert me eraan dat ik thuis ben, dat ik mag uitademen en de wereld even achter me mag laten.

Elke ruimte zo ingericht waardoor ik er energie uit kon halen. 

Het getik van de regen op de ramen gaf me inspiratie voor mijn volgende stap in het leven.

En hoe meer ik me ontwikkelde, lekkerder in mijn vel kwam te zitten en me goed voelde – hoe meer ik buiten kwam. Hoe meer ik de omgeving buiten mijn huis leerde kennen en ontdekken. 

Elke ochtend begon ik met een morning walk met slechts één belangrijke vraag in de ochtend toen ik mijn huis uitstapte: ga ik naar rechts vandaag? Of naar links.

Beide kanten kennen zulke mooie delen: Het bos, de huizen, de winkelstraat maar ook.. het prachtige strand wat zoveel rust uitstraalt. 

De tranen die ik hier heb gelaten zijn eindeloos. De podcasts die ik hier heb geluisterd zijn ontelbaar. De openbaringen die ik hier heb gehad zijn van levensbelang geweest. 

Elk seizoen bracht weer iets ‘eigens’ met zich mee. 

Hoe mooi de winter was, toen de stad bedekt was met sneeuw en omhuld met kerstverlichting.

De bloemen die het teken gaven van de lente die eraan kwam.

De volle terrasjes in de zomer waar alsnog zachtjes gepraat werd, als een soort respect naar de stad.

Hoe magisch het was bij de eerste zonnenstralen van de herfst. Dan ging ik naar mijn lievelingsplek; lange voorhout, om te wandelen.

Maar ook de Haagse Markt, waar ik nog nooit zulk goedkoop groente en fruit heb gezien. 

Wat hou ik toch van deze stad, van Den Haag.

Maar mijn liefde voor Boy werd tegelijkertijd ook groter en groter met de knoop in mijn maag dat ik ooit afscheid zou moeten nemen van deze stad.

Je zou uiteindelijk niet meer mijn stad zijn en ik stelde dat moment het liefst zo lang mogelijk uit.

Dat resulteerde erin dat ik iets meer mijn best ging doen om te genieten van alles om me heen. Ik nam vaker de moeite om vroeg op te staan om de zonsopgang bij het strand te zien, of de zonsondergang bij de hofvijver.

De drukte van de stad opzocht om alleen maar te observeren of juist een stil koffietentje voor de rust.

Uiteindelijk kwam dan die dag, ik had mijn huur opgezegd en ik ging mijn huis en Den Haag verlaten.

Ik voelde een soort rust en vrede.

Het regende en ik vond dat wel passen bij mijn gevoel van vertrek.

Daar ging ik dan, met een auto vol dozen, naar mijn nieuwe huis – dat nog een thuis moest worden.

Inmiddels zijn we een paar maanden verder en ik kan je vertellen, Den Haag, dat Amsterdam anders is.

Best wel anders.

Ik ontdek elke week wel nieuwe mooie dingen aan Amsterdam, maar ik ken het nog niet zoals ik jou ken Den Haag.

Het voelt wat groter, een stuk drukker en eigenwijzer. Ik moet wennen aan het tempo, aan het geschreeuw op straat en hoe iedereen zijn woordje klaar heeft staan.

Aan het feit dat niet elke buschauffeur mij per se terug groet en hoe ik vaak Engels moet spreken om bediend te worden in een winkel of restaurant.

Het is niet goed of slecht, het is anders. Het is wennen. 

Ik kan je ook vertellen dat ik zin heb om een nieuwe stad mijn eigen te maken al weet ik dat het tijd gaat kosten. Het heeft geen zin om somber te zijn dat Amsterdam niet is zoals jij bent. Verandering is goed voor de mens. 

Het is tijd dat ik Amsterdam ga omarmen. Ik ben benieuwd hoe de seizoenen eruit gaan zien, hoe ze ruiken hoe ze voelen. 

Maar wees maar gerust Den Haag, je blijft altijd een plekje hebben in mijn hart. 

Wie weet, tot ooit.. 

Deze tekst kon je afgelopen woensdag terugzien/horen in de video die ik heb gemaakt. Ik wilde het ook heel graag als los artikel in tekstvorm een vast plekje geven op mijn site. <3