Waarom zou je dit willen lezen? Vraag je je misschien af.
“Alsof ik mijn leven wil verpesten en even wat tips ga opvolgen”
Naah, dat is niet helemaal waar dit artikel van vandaag voor bedoeld is. Ik wil heel graag drie dingen noemen die zoveel mensen onbewust doen waardoor het een enorm negatief effect heeft op hun leven. Ja, zonder dat ze het door hebben. Dus misschien lees je dit en denk je; verrek, dit doe ik ook. Of; ik ken iemand die dit doet.
Dan hoop ik dat het bijdraagt aan een stukje bewustwording.
Wanneer je altijd alles uitstelt
Tot op het aller- allerlaatste moment. En al die tijd ervoor? Maak je je druk over hetgeen dat je moet doen of afmaken. Energievretend kan ik je vertellen. Wachten tot het perfecte moment? Wachten tot dit en dat anders is in je leven? Geen zin om ergens verandering in te brengen maar wel blijven zeuren over hoe stom de huidige situatie is?
Je verpest uren van je leven. En guess what, deze vormen een geheel: je leven. Er zal nooit maar dan ook nooit een perfect moment zijn om iets te doen, probeer het gewoon en vind je maniertjes gaandeweg. Dat is hoe iedereen die dingen voor elkaar krijgt het doet. Echt.
En vergeet ook niet dat als je iets af moet maken, voor je werk of school of wat dan ook, al de tijd dat je erover nadenkt om het te doen maar het steeds uitstelt, verspilde tijd is. Tijd die je kon besteden aan nieuwe ideeën, creativiteit etc.
Wanneer je met spijt leeft
Het verleden kan niet meer herleefd worden, dat is een feit. Als jij het verleden constant in het heden door je hoofd laat gaan met gevoelens van spijt, maak je je leven steeds minder waardevol. En ik kan me voorstellen dat je ergens spijt van hebt, het belangrijkste is dat je hier NU, in het HEDEN iets mee doet. Schrijf het van je af, vertel het aan de persoon waar je dit gevoel bij hebt, als deze persoon er niet meer is kun je het van je af schrijven of het op een andere creatieve wijze ‘eruit laten’ en je leven nu te leven met een wijzere geest, dan is het nooit ‘voor niets geweest’. Het is voor niets geweest als je met deze spijtige-kennis niks doet en je maar spijtig blijft voelen. Niemand heeft iets aan de slachtofferrol, maar als je leert van je fouten wordt niet alleen jij er beter van, maar de wereld om je heen ook.
Wanneer je je constant zorgen maakt
Om wat anderen van je denken. Om een terroristische aanslag. Om het onrecht dat je misschien aangedaan gaat worden. Om of je ooit een partner gaat vinden, of je ooit dat lichaam krijgt, of je ooit geliefd gaat worden, etc.
Neem wat tijd weg van social media en het nieuws als dit dingen zijn waar je gevoelig voor bent en eerder nerveus van wordt dan plezier uit haalt. Reflecteer eens op je eigen leven en waar je allemaal dankbaar voor kunt zijn. Het leven is nooit perfect, maar het heeft absoluut mooie kanten.
Misschien is dit een gekke tip, maar het helpt me soms om te denken aan het leven dat ik misschien gehad zou hebben als we nooit naar Nederland waren gevlucht. Dan woonde ik nu in Iran, moest ik een hoofddoek dragen, mocht ik niet alleen wonen en laat staan dat ik dit werk kon uitoefenen en mezelf zo blootgeven in tekst, foto en video vorm. Ik zou er alles voor over hebben om te ruilen met iemand uit Nederland, iemand zoals ik, nu. Dat zet alles ineens in perspectief, wat zeur ik? Ik heb een goed leven!
En dit kun jij ook doen, al gebruik je mijn voorbeeld of het voorbeeld van zoveel mensen die het minder hebben dan jij in de wereld: wees dankbaar en bedenk eens wat jouw zorgen eigenlijk kapot maken aan je goede leven. Het voelt misschien cru om een voorbeeld te gebruiken van iemand die het ‘minder’ heeft dan jij en je je daardoor beter te voelen, maar dat is niet wat ik wil over brengen.
Soms ben je zo negatief bezig in je eigen hoofd en relativeer je niet meer over de geweldige dingen die je hebt in je leven waar je absoluut dankbaar voor kunt zijn. Soms moet je wakker geschud worden. Om je heen kijken. En beseffen wat je hebt. Zorgen maken doet niets:
“Worrying is like rocking chair; it gives you something to do, but doesn’t get you anywhere”.
7 comments
Goed artikel, alle punten die je noemt kan bij iedereen voorkomen, het uitstellen van wat gedaan moet worden, lang met spijt gevoelens zitten en zorgen maken over allerlei dingen!
Ik herken ze allemaal! Ik zal deze artikel elke ochtend willen opnieuw lezen als reminder! 🙂
Wauw, deze blog komt behoorlijk hard binnen. Precies de dingen waar ik tegenaan loop.
Dank je wel Teni voor deze reminder!
Goede tips waar ik mij altijd al bewust van ben en ook altijd aan werk.
Zodra ik mij bewust ben van bv stress als gevolg van “wat als…” gedachten probeer ik dat nu actief van mij af te zetten of om te buigen.
En tevens probeer ik er nu op te vertrouwen dat de dingen gaan zoals ze moeten gaan.
“Wanneer ik deze baan niet krijg dan komt er vast een nog leukere voorbij”, dat soort dingen.
En dat maakt mij rustiger en het dagelijkse leven aangenamer 😉
Wat je nog zou kunnen toevoegen: altijd het glas half leeg zien ipv van half vol.
En dan bedoel ik dat niet zoals in punt 3 maar echt altijd alles van de negatieve kant zien en daardoor een doemdenker worden.
Je ontneemt jezelf dan zoveel plezier in het leven.
Mag ik nog een toevoeging geven? Leven voor jezelf is ook heel zonde. Door tijd met andere door te brengen en ze wat extra liefde te geven zul jij jezelf ook beter voelen! Andere helpen jou echt door moeilijke situaties heen!
Er staat nergens bij dat je de mening moet zuiveren door de waarheid te vertellen, hoe kan dit eigenlijk?
Ik leef in een ongezellige kleinstad (ik vind het een dorp, maar de rest noemt het een stad), waar niemand iets wil. 28 winkelpanden staan leeg. De stad dat heb je binnen 5 minuten gezien. De gemeente is zo gek als een deur. Geen gezelligheid niets. Geen leuk koffiekraampje bij het busstation, geen toilet bij het busstation. Nergens is geld voor in de gemeente, behalve “zogenaamde” leuke humor zoals een slaappaal die klauwen met geld kost, etc. . Bioscoop? 1 zaal, meer dan genoeg vind men. Met allerlei films die al 3 maanden verlopen zijn, of kleuterfilms. Geen hond komt er. Als er een feest in de stad is, moet je er tickets voor kopen (waar dan?!? welke site?!?) en ben je er niet voor uitgenodigd omdat je niet gereserveerd was of omdat het al vol zat of heb je niet gereserveerd dus kom je er niet in. Nou, gezellig, ondertussen heb je er wel de herrie van. Ga je koffiedrinken gaat iedereen weg, rotten ze naar hun kamer, sorry dat ik het zeg maar zo is het gewoon. Ik heb gewoon behoefte aan gezelschap, maar niemand die me opzoekt. Dat ik nu een rotbui heb komt, omdat ik dit alles van me af wil schrijven. Ga je ergens heen hoor je alleen maar van die pessimistische muziek, zoals “ik wil dood”, “ik wil niet meer leven”, “wat heeft het leven voor zin” al dan niet in het engels “wat een mooie dag voor de dood”, of “verbroken of onmogelijke liefdes” of “muziek met een hoog idioteriegehalte zoals pink”. en dat moet je iedere keer iedere dag ieder uur iedere minuut aanhoren. Als je iets in de stad koopt is het ook nog eens hartstikke duur, omliggende steden kun je hetzelfde kopen voor soms 20% goedkoper, aanbiedingen, sorry die zijn verlopen of heb je geen recht op, punten? hoezo had je die dan?, producten zoals etenswaar vaak over de datum, of net tegen het randje, en ook hier vaak veel te duur, ik ga echt geen 14,50 euro betalen voor een beetje salade op mijn bord, wat is het dan? bloemkool, beetje rucola, wortel, paprika, that’s it, en dan ook presteren om nog zonder drinken te serveren. Sorry, als ik naar mcdonalds Tilburg ga ben ik ongeveer 7 euro kwijt heb ik nog drinken er bij ook, waarom kan die het wel? Alhoewel die word ook steeds duurder.
En de gemeente die wijst alleen naar de burger, want die is de oorzaak van alles. Dat alles duurder word, die burger kan het nooit goed doen, etc. Jij had dit moeten weten. Jij had daar voor moeten zorgen. Regel hier en regel daar, niemand begrijpt het meer. Niemand kan het ook meer volgen, maar dat is kennelijk de bedoeling. Ondertussen verhogen we de lasten nog effe, onder het mom alles word duurder zodat je aan het einde van de maand weer inteert. Ik hoor mensen in mijn stad vakantiegeld niet kunnen gebruiken, omdat ze daar alle schulden van moeten betalen, terwijl ze zuinig leven, geen dure abonnementen hebben, ondertussen effe de huur verhogen voor de zoveelste keer, bezwaar heeft geen enkele zin. Of we denken weer lollig te zijn, door mensen op te kosten te jagen door ze een duurder abonnement in te jagen.
En dan nog raar vinden dat ik antidepressiva slik. Iedereen zou hiervan depressief worden. Maar nee, je bent wel pessimistisch he? Gek he hoe zou dat komen als alles zo ontiegelijk ongezellig is in ons dorp. Weet je ik ben het zat om zo liefdeloos door het leven te moeten, want je hebt nergens recht op.
Het ergste vind ik niemand wil iets. Alle inwoners in deze stad hebben nergens zin in. Allemaal willen ze niets. En als je iets wil word je tegengewerkt.