Geconsumeerd worden met dat schuldgevoel nadat je hebt genoten van net iets teveel eten en/of drinken en vervolgens besluiten dat je extra streng gaat zijn de komende dagen om het ‘goed te maken’ herkennen veel mensen helaas.

Het gevoel dat je niet hard genoeg je best hebt gedaan tijdens je workout omdat je niet in staat was om alles te geven – dus plan je een extra workout in om ‘het goed te maken’.

Hopeloos voelen wanneer de weegschaal al een week stil blijft staan waardoor je extra cardio toevoegt aan je dagelijkse routine en minder besluit te eten.

Wat hebben al deze bovenstaande dingen met elkaar gemeen?

Een emotionele reactie

Je hebt het vast wel eens gedaan. Ik heb het gedaan. Bijna elke vrouw die ik ken heeft het wel eens gedaan – reageren op een dag waarbij je niet het ideale gedrag vertoonde (ten opzichte van fitness en voeding) met schuldgevoel en frustratie. Een emotioneel geladen reactie is het resultaat.

“Wat is daar mis mee? Wat is er mis met een emotionele reactie in zulke situaties?”

Misschien vraag je je dit af en in alle eerlijkheid: alles is hier mis mee. Alles.

Laten we er een levensecht voorbeeld bij halen dat laat zien wat er kan gebeuren als een ‘slechte’ voedingskeuze of een gemiste workout of een stilstaande weegschaal gevolgd wordt door een emotioneel geladen reactie.

Het probleem

Je eet al een paar weken hartstikke gezond, bijna alleen onbewerkt voedsel en je voelt je top! Je besluit om die laatste beetjes bewerkt voedsel ook te schrappen en volledig over te gaan op puur voedsel dat niet is bewerkt. Je geniet hier toch al meer van dan dat je af en toe wat ‘minder gezonds’ eet om de balans erin te houden.

Na twee weken ben je zo trots op je discipline en wilskracht dat je volledige ‘clean’ eet. Maar op een bepaald moment, werd het even teveel – door wat voor reden dan ook in het leven, het gebeurt wel eens – en wilde je heel graag gewoon wat van die heerlijke koekjes. De koekjes die je altijd al zo lekker vond en je af en toe de tijd voor nam om van te genieten. Maar sinds je had besloten helemaal puur te eten, pasten deze koekjes daar natuurlijk niet bij. Je besluit om er een paar te eten en nadat die paar koekjes op zijn begint het rationaliseren:

Oke, ik heb het nu dus wel verpest. Dus wat maakt het uit als ik er nog een paar eet?

En je eet er meer. Meer en meer. Je laat jezelf helemaal overnemen door het zoete, licht zoute en knapperige van de koekjes.  Vrijwel direct wordt je overspoeld met een schuldgevoel.

Ik was zo goed bezig! Hoe kan ik dit goed maken?

– was je eerste gedachte. Je wilt deze misstap wegvegen, terug naar die weken super puur eten. Je moet het zien te wissen, maar hoe? De actie die je besluit te ondernemen is om de workout van morgen harder én langer te maken. En oja, ook minder te eten morgen. Dan heb je het weer goed gemaakt.

Even tussendoor: je ziet waarschijnlijk al waar het probleem hem in zit, maar het eindigt hier niet.. 

Deze emotioneel geladen reactie wordt op een gegeven moment een gewoonte – elke keer dat je een ‘misstap’ maakt of geen goede workout hebt, is je vervolgreactie beïnvloed door een emotie en niet door objectiviteit.

Deze emotioneel geladen reacties stapelen op over een periode van tijd en leiden tot obsessieve gedragingen rondom eten: bingen/eetbuien en op een gegeven moment je hele leven in het teken zetten van eten en sporten.

 

Ik weet dit, omdat ik dit was.

Je leven laten overnemen door fitness en voeding (op de niet-fijne manier) is de lelijke kant van gezondheid en fitness als je het mij vraagt. Maar dit kan allemaal voorkomen worden als we de emotie verwijderen van hoe we naar onze voedingskeuzes, workouts en het getal op de weegschaal kijken. Laten we het scenario herhalen maar deze keer objectief ernaar kijken, zonder een emotioneel component.

De kracht van objectief kijken

Je besluit om voornamelijk onbewerkt voedsel te eten – het voelt heerlijk. Geweldig zelfs. Waardoor je besluit van iets goeds iets extreems te maken en alles wat ook maar een beetje bewerkt is te schrappen.

Na een paar weken op wilskracht te hebben overleefd besluit je toch een paar koekjes te eten. Die paar koekjes veranderen in de hele doos koekjes. In plaats van gefrustreerd en boos te worden (+ dat schuldgevoel te hebben) stop je met deze gedachtes en besluit je te analyseren waarom dit is gebeurt. Dit is wat er gaande is:

• Je eet de hele doos koekjes leeg omdat je een vrij hoge en strenge eis stelt aan jezelf: niets eten dat bewerkt is. Je realiseert je dat dit best extreem is en weinig ruimte overlaat aan wat spontaniteit en ‘trek’ in het leven. Probleem is geïdentificeerd.
• Door erachter te komen waardoor je die hele doos met koekjes opeet zorgt ervoor dat je wijzer de toekomst in kan gaan: je gaat geen labels als ‘goed’ en ‘slecht’ of ‘toegestaan’ en ‘verboden’ aan voedsel geven. Daarvoor in de plaats kies je ervoor om zoveel mogelijk pure voedingsmiddelen te eten en zo min mogelijk bewerkt voedsel – het grootste deel van de tijd. Dus niet altijd. Je besluit te genieten van die heerlijke koekjes zo nu en dan en omdat het toegestaan is, zal het niet meer gepaard gaan met de hele pak leegeten en dat stomme schuldgevoel.
• Je gaat niet een extra uur cardio doen of een maaltijd minder eten om het ‘goed te maken’. Je gaat gewoon weer verder met je gezonde leefstijl omdat je je realiseert dat een gezonde mindset (dit goed gaat op een paar koekjes per week, ofzo, wat jij wilt) een belangrijk onderdeel is van een gezond leven.

Geen schaamte, geen schuldgevoel, geen spijt en geen frustratie.

Hoe je eet, hoeveel je sport en hoeveel je weegt zouden geen negatief effect moeten hebben op je humeur en je eigenwaarde.

Hoe bozer je wordt, staat niet gelijk aan hoeveel discipline je in het vervolg weet op te brengen.

Hoe bozer je wordt, hoe minder leuk je je leven en jezelf gaat vinden. Hoe beter je naar je hele lijf luistert – af en toe een koekje, meestal gezond eten – hoe fijner en soepeler het leven zal aanvoelen mét die resultaten op gezondheid- en fitnessvlak. 

 

Foto’s: blog, myfitnesspal,