Ik ben een ontzettende introvert. Dit vermoeden heb ik al heel lang, maar in de laatste paar jaar wordt het me steeds duidelijker. Nu ik meer lees over het zijn van een introvert ontdek ik ontzettend veel gelijkenissen.
Jarenlang heb ik keihard mijn best gedaan om mijn extraverte kant te ontwikkelen met de gedachte dat dit ‘normaal’ was. Nu ben ik heel blij dat die kant van mij bestaat en zo ontwikkeld is, maar begrijp ik maar al te goed dat die kant me energie kost en me overgeven aan mijn introverte kant mij energie geeft. Het afwisselen van deze twee kanten is wat me in balans houdt, het bewust zijn van deze twee kanten is wat me rust geeft.
De duidelijkste uitleg over het zijn van een introvert vs. een extravert gaat over waar je energie uit haalt. De introvert haalt de energie uit zichzelf en de extravert haalt de energie uit het zijn met anderen.
Vandaag deel ik drie punten die veel mensen niet zouden verwachten bij het zijn van een introvert. Herken jij ze?
1. Introvert zijn betekent niet dat je verlegen bent
Je kunt verlegen zijn en introvert zijn, maar veel mensen denken dat introvert zijn automatisch betekent dat je verlegen bent. Zo is er wel eens tegen mij gezegd “maar jij staat graag in de spotlight, ik geloof niks van dat introverte van jou”
Dat staat er dus ook compleet los van. Ik ben héél graag het middelpunt van de aandacht op feestjes, ik vind dat heerlijk. Maar dat betekent wel dat ik daarna even moet opladen. Ik ga dan niet nog na een feestje bij iemand slapen en dan de volgende dag samen ontbijten, sporten, wandelen etc. De gedachte daarvan maakt me al moe. Ik kan het beste lekker de dag na zo’n feestje alleen besteden en volledig opladen om bijvoorbeeld die middag of avond weer bomvol energie te verschijnen.
Dit heeft dus werkelijk waar niets met verlegenheid te maken. Wel zijn er meer verlegen mensen die introvert zijn dan extravert.
Bill Gates zegt over zichzelf dat hij een introvert is, maar hij is niet ongemakkelijk in het praten met anderen.
2. Introverten vinden ‘koetjes en kalfjes’ praat vaak nutteloos
Ik vond dit soort praatjes altijd al stom en nutteloos, maar probeerde keer op keer mezelf te overtuigen dat er nut in zat. “Je bondt met mensen op deze manier, je geeft je vibe af zonder meteen diepe dingen te bespreken etc.”
Maar toen ik eens de uitspraak las dat veel introverte mensen de welbekende small talk niet interessant en vaak nutteloos vinden, dacht ik: Hehe, eindelijk! Ik hoef niet meer zo hard te zoeken naar argumenten om het te doen omdat blijkbaar iedereen het doet – en leuk lijkt te vinden.
Praten over koetjes en kalfjes is de snelste manier om mijn energie uit mijn lijf te slurpen. Ik ga veel liever meteen de diepgang in, of je nu een wildvreemde bent of niet, ik heb geen geheimen.
3. Introverten kunnen goede leiders zijn
Ook zo’n misconceptie dat wanneer je introvert bent, je beter geen groep kunt leiden omdat je misschien teveel in je eigen hoofd zit. Maar dat gaat fout, omdat je het dan verward met iemand die autistisch is.
Op de één of andere manier zijn autisme, verlegenheid en introvert zijn door elkaar gegaan bij veel mensen.
Wat dacht je van de volgende introverten: Bill Gates, Abraham Lincoln, Warren Buffet, Obama.
Vaak zijn introverte mensen wat beter in het luisteren, kalm blijven in stressvolle situaties en het aanmoedigen van diepere gesprekken, wat dus juist heel goed gaat met leiderschap.
Introverten en extraverten relaxen anders
Misschien herken je wel heel veel punten in jezelf of zie je juist in dat je misconcepties had als extravert over introverte mensen. Een groot belangrijk verschil wat denk ik belangrijk is om te begrijpen wanneer je in een relatie zit of vrienden/vriendinnen hebt die verschillen van jou hierin, is om te weten hoe er wordt gerelaxt.
Voor introverte mensen kan dit zijn door oortjes in te doen en muziek te luisteren, een podcast of luisterboek op te zetten, een boek te lezen of bijvoorbeeld alleen ergens naartoe te gaan (het park, koffietent).
Voor veel extraverte mensen, is het veel nodiger om drukke plekken op te zoeken waar ze een interactie kunnen hebben met andere mensen en hiervan kunnen genieten (en opladen!).
De wereld bestaat voor het grootste gedeelte uit extraverte mensen, dus is het logisch dat het vaak de introverten zijn die zich ‘anders’ voelen of de behoefte voelen hun manier van zijn uit te leggen. De normaalwaarde staat op die van het zijn van een extravert, wanneer je je dat realiseert kun je je misschien wat makkelijker als introvert navigeren door de wereld.
Herken jij hier wat punten uit? Zie jij jezelf als echte introvert of extravert? Er is ook een middenweg: de ambivert.
5 comments
Oh ja! Ik ben superintrovert en ik heb lang gedacht dat dat ‘minder goed’ was dan extravert zijn. Dus deed ik altijd mijn best om mee te doen in alles op conferenties, vakantiekampen etc. Maar ik werd er doodmoe van.
Totdat een coach me eens vertelde dat introvert/extravert geen ‘waarde-oordelen’ zijn, maar iets zegt over energie krijgen/energie kosten en de manier waarop je oplaadt. Dat herken ik heel sterk: ik laad op door alleen te zijn. Maar kan prima sociaal doen.
Vanaf dat moment durf ik meer mezelf te zijn en neem af en toe een time-out als ik in gezelschap ben… En houd ik er rekening mee dat ik op moet laden na een ‘gezellig samenzijn’…
Na het lezen van je artikel denk ik zeker dat ik introvert ben maar ik ben er nooit bij stil gestaan… ik voel me ongemakkelijk in de groepen die ik de mensen nauwelijks ken. Ik vind dat ik sociaal ben en niet verlegen alleen in een groep zijn kost mij veel energie.
Over kalfjes en koekjes spreken vond ik altijd stom. Ik heb geprobeerd om het te leren en doen omdat het “normaal “ leek. Ik herken veel uit dit artikel!
Nou het is alsof ik mijn eigen verhaal lees!
Ik dacht altijd dat ik extravert was en ook wilde zijn wat daarbij hoorde in mijn hoofd. Wat blijkt; ik ben gewoon introvert! Hoe ouder ik word (nu 33), hoe meer ik kenmerken van introvert zijn herken bij mezelf en dat ook prima vind.
Heel fijn dat je hier aandacht aan besteed, denk dat het voor veel mensen een fijne herkenning is. Voor mij in elk geval wel!
Ik ben van mening dat al die labels niets toevoegen, je bent namelijk niet maar een iets. Ik kan bijvoorbeeld goed alleen zijn maar hou ook van aandacht mits ik mij op m’n gemak voel.Misschien ben je als “introvert” wel gewoon erg gevoelig en kieskeurig. Mooi als we ooit gewoon kunnen zijn zonder labels❤️
Oh wat een fijn artikel. En wat schrijf je weer helder, duidelijk, kort en krachtig. Ik vind dan de weg in mijn eigen wirwar aan gedachten. De invalshoek ‘waar haal je energie uit/introverten en extraverten relaxen anders’, vind ik een mooie zeg. Die haalt dat goed-fout er ook direct af. Je krijgt je energie gewoon op een andere manier.
Ik dacht vroeger dus in goed/fout. Heb mijn hele leven, geprobeerd die normaalwaarde te halen. Want die was goed! En ik haalde die naar buiten toe, maar eenmaal met mijzelf was ik stuk, kapot en moest ik herstellen, maar die hersteltijd was altijd te kort want anders haalde ik de normaalwaarde niet. Ik moest weer door. En na een tijd was het lange tijd op….kon ik niks meer. Of nou weinig.
Nu durf ik te leven naar wat ik nodig heb, naar wie ik ben. Uh, steeds meer dan hè. Het blijft oefenen en vaak val ik nog, maar ik sta steeds sneller op. Je drie punten begrijp ik volledig. Totaal herkenbaar voor mij.
Voorbeeldje. De enige reden waarom ik wandelen met mijn hond vaak niet fijn vind, is de small talk met de vaste club hondeneigenaren die erbij komt kijken. Ik haat het diep. Ik ontkom er soms niet aan, al lukt het me steeds beter het te ontwijken. Dat kan een zijstraat inschieten zijn, maar ook daadwerkelijk durven doorlopen. Een kort vriendelijk goedendag en door. Dat is een heel proces an sich geweest voor mij. Om hierin mezelf vooraan te zetten. Wat is goed voor mij? Niet meer de hele wereld tevreden stellen. Ik schiet verder ook bijna altijd de bossen in. Weg van het dorp, maar soms bijv in het donker als het laat is, ben ik gedoemd tot de straten van een dorp dat small talk heet. Prima voor sommigen, maar bij mij past het niet. Ik wil wandelen, met mijzelf en mijn lieverd zijn…. dan laad ik op.
Hoewel anderen me extravert vinden, ben ik een absolute introvert. Maar als mensen zich daadwerkelijk verdiepen in mij en in wat de twee begrippen nu echt inhouden, zullen ze dat niet meer beweren. Maar ik vind in weinigen die verdieping. En dat vind ik eenzaam makend. En dat terwijl anderen juist denken dat ik eenzaam ben omdat ik graag alleen ben. Lastig om niet aan een normaalwaarde te voldoen elk geval.
Ik kan prima onder de mensen gezellig zijn, sociaal zijn…. in het middelpunt staan. Grappig zijn, gek doen. Maar die keren moet ik doseren. Ik vind het vaak ook koude drukte. Oppervlakkig gedoe. Of laat ik het zo zeggen, ik vind op het moment weinig mensen die aansluiten bij wie ik ben. Als ik die meer zou kennen, zou ik het geen koude drukte meer noemen. En zou ik ook veel meer sociaals willen ondernemen.
Bedankt voor het kijkje in jou Teni en voor dit waardevolle artikel.
😘