Het is warm, volgens mij vinden we dat allemaal en om de één of andere reden moet ik alleen maar denken aan de Teni van 15 jaar geleden die deze hitte (in Nederland) nog niet had meegemaakt. De Teni van 15 jaar geleden die allemansvriend was, altijd goedlachs was, maar zo onzeker en oncomfortabel in haar eigen vel. Ik denk tegelijkertijd aan de talloze meisjes en vrouwen anno 2019 die zich net zo voelen en dan met deze hitte.
Die bijna niet meer wegkomen met lange mouwen en lange pijpen – “want ik ben een koukleum'”- met dit weer. Ik denk aan social media waar je binnen 3 seconde de meest prachtige lichamen voorbij ziet komen terwijl jij je al rot voelde over dat van jou. Ik denk aan hoe het geweest moest zijn voor mij en hoe het nu is voor deze meiden en vrouwen. Want feit is..
Het maakt niet eens uit hoeveel je weegt, hoeveel ruimte je lichaam inneemt en hoe oud je bent. Dit zijn vaak de momenten dat mensen elkaar opzoeken en gezellige dingen doen; terrasjes pakken, in het park zitten, naar het strand etc. Ik moest dan altijd bedenken hoelang het geleden was dat ik iemand had gezien en of ik nu dunner of dikker was – met de gedachte dat dat het eerste zou zijn wat de ander zou denken als hij/zij me zag.
Iets wat binnen de Iraanse en Armeense cultuur niets geks is trouwens, als ik mijn familie na enige tijd weer zag was het eerste waar ze iets over zeiden mijn gewicht. “Je bent dikker geworden he!”, alsof ik iets niet op orde had in mijn leven en dit aan de buitenkant te zien was. Alsof het slecht was. Alsof ik niet zo hoorde te zijn.
“Maar je hebt tijd, tot je een man vindt”
..
De zomer zorgt voor veel mensen voor paniek en een rotgevoel omdat het kan laten zien dat je in de wintermaanden niet bezig bent geweest je ideale lichaam te krijgen. Alsof je leven niet gevuld kan zijn met belangrijke zaken zoals; je carrière, je relatie(s), jezelf financieel omhoog werken, zelfontwikkeling boeken lezen met misschien wat wijn en chocolade als gezelschap. Je brein is gestimuleerd en ontwikkelt, maar je lichaam is niet geslonken dus niets heeft zin gehad?
Ik snap dit. Ik snap dit zo ontzettend goed dat ik door dit scherm heen wil springen en je door elkaar wil schudden. Daarna wil ik je keihard knuffelen.
Ik haatte de zomer, ik droeg veel te grote kleding om mezelf zoveel mogelijk te verbergen. Ik had het gevoel dat ik geen kleding mocht dragen die mijn lichaam paste, omdat mijn lichaamsvorm onacceptabel was. Kort gezegd: de zomer zuigde en ik kon niet wachten tot het weer herfst was. Zie daar hoe mijn grote liefde voor de herfst is ontstaan.
Als je het mij vraagt heb je twee opties als je je zo voelt:
Optie 1: Ga op dieet, detox en sport zoveel je kan.
Optie 2: Ga naar binnen, voel de pijn, de onzekerheid, het verdriet en zit met dat gevoel.
Optie 1 is makkelijk, je verliest wat gewicht (voornamelijk vocht en spiermassa), je voelt je weer top omdat de weegschaal je vertelt dit te voelen, je draagt wat leuks, mensen geven je complimenten en je voelt je zelfverzekerder. Opgelost. Het enige wat je dient te doen is een paar weken jezelf martelen. Het enige nadeel is dat je na enige tijd weer terugvalt in de negatieve cyclus van jezelf en je lichaam haten omdat je deze manier van leven niet volhoudt. Een dieet is ook niet om je hele leven vol te houden, je lichaam zal hoe dan ook gaan protesteren.
Optie 1 heeft de voorkeur he? Ja, de mijne ook. Jarenlang. Keer op keer weer en weet je wat het me heeft gebracht? Herinneringen van hoe mijn kamer er van binnen uit zag terwijl ik door tijdschriften bladerde en hoopte ooit de dingen te kunnen dragen die ik daar zag.
De. dingen. te. kunnen. dragen. die. ik. daar. zag.
KUNNEN. DRAGEN?
..
Optie 2 is de moeilijkere optie. De optie waar velen van ons weg van blijven omdat het pijn doet, het langer duurt en het gewoon niet comfortabel is. Maar dit is het ding: als je het door deze zomer redt, is de volgende een stuk makkelijker, die daarna weer makkelijker en ga zo maar door. Als je je focust behoudt op waarom je dit doet en besluit sterk te blijven creëer je een soort ‘lichaamswijsheid’. Je zult even in pijn zitten, mentaal, maar je zult zóveel sterker terug komen.
Ik weet dat dit totaal niet aantrekkelijk klinkt en je het liefst nu gewoon wil detoxen en slank wil zijn, maar lees de volgende zin alsjeblieft heel zorgvuldig:
Niks zal veranderen, als hetzelfde pad gaat bewandelen en de mentale pijn van leven in een lichaam dat je probeert te veranderen zal blijven bestaan, de rest van je leven.
Dus wat ga je nu dragen? Tijdens deze hitte?
Wat je ook maar wilt – wil je een groot lang t-shirt dragen? Doe het. Wil je een jurk dragen? Doe het. Het doel is om niet iets te verbergen, het doel is om te genieten van de tijd die je hebt op aarde, niet ‘ondanks je lichaamsvorm’ maar omdat je een lichaam hebt en hier op aarde mag zijn ermee.
Daarom.
Foto’s: streetsbeatseats, ashley rose hartley,
1 comment
Fijn dat je hier over schrijft, Teni!
Diëten werken altijd averechts. Ze zorgen voor obsessieve gedachten over eten, en onderzoek laat zien dat hoe meer je dieet, hoe meer je ontevreden bent over jouw lijf. (Het is immers alles waar je op dat moment op focust!)
De crux zit hem in het accepteren en leren omarmen van jouw lijf. Jouw lijf wat je in staat stelt te eten, rennen, leven, knuffelen en zonnebaden. En dit is niet makkelijk, maar zo essentieel!
Ons lichaam verandert continu, als we ouder worden, zwanger, ziek. Het enige wat je kan doen is oké zijn met jouw lijf, in welke vorm dan ook. 💕