Ik vroeg jullie op Instagram om de meest onmogelijke vraag te stellen wat betreft afvallen. De vraag die door je hoofd spookt, waar je mee zit maar misschien een beetje voor schaamt om hem te stellen. We hebben dit allemaal vast wel eens gehad en de vragen die onder die post gesteld werden, vond ik héél kwetsbaar en oprecht.

De komende weken ga ik eens peer week zo’n vraag beantwoorden tot ik weer een nieuwe oproep plaats om je onmogelijke vraag te stellen. Vandaag behandel ik de vraag met de meeste likes en het is er één die denk ik herkenbaar is voor velen..

Ik geloof dat wanneer we zoveel over één onderwerp nadenken waardoor het onze dagelijks leven beïnvloedt op een negatieve wijze, dat er sprake is van angst dat dieper zit.

Het naar bed gaan en wakker worden met de gedachte over eten kan iets plezierigs zijn, iets om naar uit te kijken. Maar wanneer je merkt dat het eerder belemmerend is dan leuk, is er een probleem.

Het probleem wordt niet opgelost door aan het oppervlak te bijven en aan het oppervlak iets te willen fixen. Wat bedoel ik met het oppervlak? Afvallen en mindsetwerk. Hetgeen wat iedereen tegenwoordig roept: “Werk aan je mindset en je kunt balans creëeren in je leven!”.

Bullsh*t.

Soms is er iets veel dieper gaande en kun je wel constant vechten aan de bovenkant (het oppervlak) maar blijft het probleem zich herhalen en herhalen en herhalen tot het je.. opbreekt. En je wel MOET focussen op de diepere laag.

Ik zeg niet dat dit nu per se het geval is bij de persoon die de vraag stelt. Ik deel mijn visie op hoe ik de vraag interpreteer en vaker terug heb zien komen bij héél veel mensen. Wanneer je jezelf oprechte vragen gaat stellen en gaat herleiden wat er zou gebeuren als.. – kun je héél veel inzicht krijgen in je angsten. Ik zal dit schetsen met een illustratie die in mijn hoofd zat, hopelijk komt dit over:

Het oppervlak vs. de diepgang

Wanneer een bepaald doel of een bepaalde wens/droom doorslaat in een negatief dagelijks gevoel, dan dien je jezelf af te vragen waarom je wilt wat je wilt. Het is een hele enge vraag om jezelf te stellen en eerlijk te beantwoorden want er zullen misschien dingen uitkomen als:

“Ik wil mijn ex terug”

“Ik wil dat ik ergens beter in ben dan mijn zus”

“Ik wil dat mijn moeder van me houdt”

“Ik wil liefde, ik wil een relatie”

“Ik wil niet meer gedumpt worden”

“Ik wil niet meer dat mijn relatie vreemdgaat”

“Ik wil erkenning van iedereen die me vroeger heeft gepest”

“Ik wil iedereen die aan me twijfelt het tegendeel bewijzen”

Allemaal legitieme redenen om een droom, wens of doel te hebben. Veel mensen zullen dit niet zomaar toegeven want ze weten ook wel dat als ze het hardop uitspreken het belachelijk klinkt, maar dit is wel gaande bij veel mensen.

En ook bij mij. Ik was ervan overtuigd dat als ik een ‘kans op succes’ wilde in het leven, dat ik slank moest zijn. Maar ook dat ik pas een vriendje zou kunnen krijgen als ik slank zou zijn. Tot ik realiseerde dat met elke lichaamsvorm je een vriend kunt krijgen, je alleen kunt zijn, je gedumpt kan worden, je niet geliefd kan worden door je ouders, je ex niet terug wilt bij je, je geen succes kunt hebben, je gepest kan worden etc.

WELKE LICHAAMSVORM JE OOK HEBT, al deze angsten kunnen bestaan in je.

[embedyt]https://youtu.be/bkcy3kxLu9w[/embedyt]

 

We leven alleen niet graag in onzekerheid en willen graag oplossingen voor onze angsten. Maar wat we helaas doen, is het koppelen aan iets wat er niet per se mee te maken heeft, als de oplossing van onze angst(en).

Het is de “Als.. Dan” uitspraak.

• “Als ik slank ben, dan zal mijn vader van mij houden”
• “Als ik slank ben, dan wil mijn ex sowieso bij mij terug”
• “Als ik veel geld heb, dan kan ik iedereen uitlachen die mij heeft gepest vroeger”

En hoewel je als mens verschillende drijfveren kunt hebben is het altijd verstandig om bepaalde gedachtes en angsten onder ogen te komen. Het is oké om dit soort drijfveren te hebben, als ze maar gecombineerd zijn met andere drijfveren die voor jezelf zijn. Daar kom ik zo op terug.

Op het moment dat ik een vraag lees van iemand waaruit ik opmaak dat iemand iets wilt bereiken, maar eigenlijk elke dag heel ongelukkig is met het gecreëerde proces maar wil weten hoe hij/zij toch dat doel kan bereiken, heb ik het vermoeden dat de drijfveer ongezond is. Dat alle tips van de wereld over portiecontrole, afvallen, sporten etc. nooit gaan helpen totdat je aandacht besteedt aan de onderlaag. De diepere laag.

Dus mijn vraag aan jou is: Wat zou er gebeuren als je niet zou afvallen? Wat zou er gebeuren als je buitenshuis honger krijgt en een Snickers eet? Wat zou er gebeuren als je aan zou komen?

Wat zou er gebeuren in het ergste geval?

Vaak komt het neer op een paar dingen: angst om verlaten te worden, angst om niet geliefd te worden, angst om alleen achter te blijven, angst om onaardig gevonden te worden, angst om geen kans te krijgen, angst om niet waardig genoeg gevonden te worden.

Wat zou er gebeuren als je teveel zou eten? Wat zou er gebeuren als je naar bed ging zonder te denken over eten? Wat zou er gebeuren als je de deur uit zou gaan zonder te eten? Wat zou er gebeuren als je honger krijgt en niet thuis bent?

En dan wat?

En wat gebeurt er daarna?

Waar je aan dient te werken is het onder ogen komen van de angsten en al deze angsten niet te koppelen aan externe factoren en mensen, maar te koppelen aan jezelf. Zodat jij zelf op een punt komt dat je bepaalt dat je waardig bent, liefde verdient, een kans verdient en jezelf een gelukkig leven geeft. Pas wanneer de meeste drijfveren gekoppeld worden aan intrinsieke factoren, kom je op een mentaal gezond punt om je doelen – welke dit ook zijn – achterna te gaan en het proces niet te haten maar juist leuk te vinden.

“Heb je tips?” is oppervlak-werk

Misschien drijf ik wel ver af van het onderwerp, maar dit is hoe ik het oprecht zie en tegen zo ontzettend veel meisjes wil zeggen die mij DM’s en berichtjes sturen. De simpele vraag voor ‘tips’ in dit geval is precies wat duidelijk maakt dat iemand alleen aan het oppervlak zit.

Het kan eng zijn om dat oppervlak los te laten en dieper te graven omdat je eigenlijk, met alles wat je doet, vooruitgang wilt richting je doel. Dus om nu dieper te gaan graven betekent dat je doel vertraagd kan worden en misschien zelfs uitgesteld wordt. Maar blijf vaak genoeg tegen hetzelfde opbotsen en je zult óf ermee moeten leven, óf dieper moeten gaan voor de oplossing.

En onthoud: Het is aan niemand om te bepalen of je wel of niet mag willen afvallen (tenzij het vanuit een medische hoek komt), zolang je er zelf achter komt waarom je dit wilt.

Ik hoop dat deze blik misschien kon helpen. Pak eruit wat voor jou nodig is en waar je je door aangesproken voelt. Laat de rest lekker links liggen 😉