Een vrouw, mid veertig, stapt binnen bij een psycholoog met een gebroken been. Ze zit er helemaal doorheen, gaat zitten en zegt:
Ik ben zó gefrustreerd, ik probeer al jaren een marathon te lopen, maar ik kan het gewoon niet. Er moet iets mis zijn met me. Ik probeer uit bed te stappen en te trainen, maar ik wil gewoon niet. Zelfs als ik mezelf forceer, kan ik nauwelijks de anderen bijbenen. Het is alsof er iets mis is met me. Na het trainen heb ik zoveel pijn, dat ik pijnstillers moet nemen om het aan te kunnen. Anderen kunnen gewoon rennen zonder pijnstillers. Ik snap gewoon niet wat er mis is met me..”
Wat is het eerste dat jij tegen deze vrouw zou zeggen? Inderdaad..
Je probleem is je gebroken been, madame.
En dit is eigenlijk ook wat er gaande is bij trauma. Sommige mensen proberen op ‘wilskracht en discipline’ hun weg te vinden richting een bepaald succes maar vergeten dat ze een wond hebben, die precies dat tegenhoudt.
Een wond die niet zichtbaar is aan de buitenkant, waardoor je jezelf heel makkelijk vergelijkt met anderen die misschien geen wond hebben – maar dat zie jij niet. En weet je welk trauma absoluut onderschat wordt in dit geval?
Wanneer je met woorden constant, keer op keer, kapot bent gemaakt
Wanneer je bent gekleineerd en vernederd. Of te maken hebt gehad met gemene woorden, manipulatie of gaslighting.
Gaslighting is een vorm van psychologische manipulatie waarbij de pleger erop uit is het slachtoffer (tegenstander) mentaal te ontredderen. Dit probeert de pleger te bewerkstelligen door bij het slachtoffer twijfel te zaaien aan het eigen gezonde verstand. De gaslighter zal de werkelijkheid glashard ontkennen, of precies het tegendeel beweren van eerder door hem gedane uitspraken (Wiki).
Dit soort woorden, zinnen en uitspraken gaan in je hoofd zitten en beïnvloeden een heleboel delen van je leven. Vooral wanneer je jezelf verder wilt ontwikkelen, waar je juist uit je comfortzone moet treden en al te maken gaat krijgen met gevoelens van angst en twijfel. Hier zou je over het algemeen weerbaar voor kunnen zijn of worden met ‘een gezond verstand’.
Maar wanneer je zo vaak kleinerende teksten hebt moeten aanhoren, is de kans groot dat je bent gaan geloven dat er iets mis is met je, je kapot bent of dat je niet geliefd zult worden.
Je zult geloven dat jij het probleem bent, terwijl het eigenlijk de wond is. De wond waarvan je geen idee hebt dat je hem met je meedraagt.
Helaas begrijpt de wereld niet zoveel van psychologische wonden.
Wanneer we een gebroken been hebben, is het logisch dat je een slachtoffer bent en bepaalde dingen even niet zo goed kunt als anderen. Maar wanneer het niet zichtbaar is, is het een ander verhaal.
Uiteindelijk is het negeren van de wond het uitstellen van een fijn een kalm leven.
Als je jezelf herkent in deze woorden, neem dan alsjeblieft even de tijd om serieus te reflecteren en hulp te zoeken. Want woorden hebben effect – vooral als ze herhaaldelijk naar je worden uitgesproken.
Misschien hoopte je wel bij het lezen van dit artikel meer motivatie te krijgen en jezelf verder te pushen. Maar stop met rennen als je dit herkent en probeer na te gaan of je wonden hebt. Je kunt die marathon even niet lopen, je dient eerst je wonden te helen – en dat kan – met hulp.
5 comments
❤
Fatima…. ❤️💫❤️
Wauw! Echt wauw. Dit is zo waar! Als iemand die net haar trauma heeft overwonnen (met behulp van EMDR, kan dat iedereen aanraden met trauma). En ik merk nu de kracht weer om uit bed te komen en om dingen te doen. Jarenlang gebeurde precies wat je hier zegt: ‘kom op, als je gewoon gaat, gaat het beter’. ‘het is al zo lang geleden, je moet je leven wel weer oppakken.’ ‘Als je dit nu gaat doen, zal het misschien minder zwaar worden, focus je gewoon op iets anders’. Maar het ging gewoon niet, tot ik besloot dat ik het juist bij die kern moest gaan oplossen. Je bent niet kapot! Je bent juist super sterk dat je al zo lang door blijft gaan, maar het kan echt beter! En erkenning is die eerste stap. Hulp zoeken de tweede en ik gun het iedereen om je stapje bij stapje weer beter te gaan voelen!
Dus aan iedereen die struggled, groot of klein en het gevoel heeft er niet uit te komen. Er is niet beschamends aan hulp zoeken, je bent juist zo mega sterk als je die hulp gaat zoeken!! En voel vanzelf hoe je die kracht terug vindt in jezelf en dat je op een gegeven moment al die dingen doet waar je jezelf toe moest dwingen, gewoon omdat je ze wilt doen en omdat het goed voelt!
Een hartje aan iedereen die het kan gebruiken!!
Oh my, mooi dit. Super zelfs. Waardevolle bijdrage Y. En wat ben ik gelukkig voor jou! ❤️💋❤️
Wat fijn dit artikel. Fijn dat je aan dit onderwerp aandacht besteedt. Ik vind het zo mooi dat je altijd aandacht aan allround gezondheid geeft; lichamelijke en geestelijke. Je schreef zorgzame en liefdevolle woorden. Zo inzichtelijk geschreven met een heel goed voorbeeld waardoor je denkt, ja precies, een psychische wond is niet anders dan dat gebroken been. Toevallige is dat mijn vriend me altijd hetzelfde voorhield als ik me vergeleek met anderen of als ik vastzat en vond dat ik maar op ‘sterk zijn’ verder moest kunnen. Inmiddels kan ik je voorbeeld al een tijd lang compleet invoelen en ik hoop dat jouw woorden van vandaag dezelfde eye opener bieden aan velen die hier nog op vastlopen of die wellicht nog niet eens kunnen inzien wat er gaande is. Teni de erkenning die je in dit artikel gaf hè, die doet al zo veel. Je alleen al gezien en erkend voelen hierin, want inderdaad, van deze wonden begrijpt de wereld nog niet zo veel. De liefde en erkenning die je geeft, is al als EHBO. Als eerste hulp bij het ongeluk. 🙏🏻 Je schreef voor mij van begin tot eind een herkenbaar verhaal. Alleen ren ik gelukkig al niet meer gewond door en ben ik dankbaar voor dat de wond al dusdanig genezen is dat ik die marathon weer kan rennen. Als in het leven weer kan leven. Dus ik hoop hierbij hoop mee te geven. Net als jij dat deed. De wond stinkt soms zo dat je er niet eens naar wilt kijken, maar hij blijft etteren tot je de wond gaat verzorgen. En die wond kan genezen. Precies ja Teni. Met hulp. Je hoeft het niet alleen te doen. Dit samen met je eigen herstellende vermogen, is het medicijn voor de wond. Ik geef en wens iedereen die hier doorheen gaat liefde, kracht en zelfzorg toe. Een begin, een start met heling. Liefde naar jezelf en de wond. Genezing ervan kan opnieuw kunnen leven betekenen. Liefs! ❤️