Afwijzing is pijnlijk, niet waar? En als er iets is wat we onbewust leren tijdens het opgroeien en ouder worden, dan is het wel om situaties die pijnlijk zijn uit de weg te gaan.
Logisch. Je leert dat wanneer je je hand in het vuur steekt, dit pijn doet. De volgende keer, zul je dit niet meer doen.
Maar wat heb je eraan om je hand in het vuur te willen steken? Niets, toch? Wat voegt het toe? Niets toch?
Precies.
Maar, hoe zit het dan met andere vormen van pijn. Hebben we er net zo weinig aan om het te doormaken? Gaan we het daarom uit de weg?